Trudno o tym mówić, nie sposób dokładnie przedstawić grozy i tragedii tamtych dni, ale nie można też milczeć…
Aby ocalić od zapomnienia los prześladowanej i bestialsko mordowanej w obozach zagłady ludności żydowskiej, należy dawać świadectwo tego, że pamiętamy; że ich historia, naznaczona niewyrażalnym cierpieniem, nie jest nam obojętna. Takim świadectwem w naszej szkole były obchody Dnia Pamięci o Holocauście, zorganizowane w rocznicę wybuchu zbrojnego powstania ludności żydowskiej w warszawskim getcie w 1943 r.
Każdego roku dbamy o to, by ten dzień był szczególnie ważny, by zapisał się nie tylko na kartach szkolnej kroniki, ale przede wszystkim w naszej pamięci. Tym razem uczniowie szkoły podstawowej i gimnazjum wraz z opiekunami – Panią Dorotą Leszczyńską oraz Panią Barbarą Siwiec-Martyniak przygotowali program artystyczny opracowany na podstawie pamiętników i wspomnień tych, którzy przeżyli piekło Holocaustu.
Głównym celem programu było pokazanie różnych postaw ludzkich wobec nieszczęścia drugiego człowieka. W czasie II wojny światowej te postawy były różne. Niektórzy przechodzili obojętnie obok potrzebującego wsparcia człowieka, inni gotowi byli narazić dla niego swoje własne życie.
Nie chodzi o to, by kogokolwiek oceniać. Nikt z nas przecież nie jest w stanie przewidzieć, jak zachowałby się na miejscu tych ludzi. Możemy jednak podziwiać i stawiać sobie za wzór ludzi, dla których życie drugiego człowieka stanowiło większą wartość niż ich własne.
Uroczystość ta nie jest tylko upamiętnieniem ofiar Holocaustu i oddaniem im czci; to także nauka, uwrażliwianie młodych ludzi na zagrożenia, jakie niosą ze sobą nietolerancja, nacjonalizm, ksenofobia czy totalitaryzm. Aby wykształcić człowieka otwartego, tolerancyjnego, wrażliwego na cierpienie, szanującego życie i godność drugiego człowieka, powinniśmy dać mu rzetelną wiedzę o czasach, w których ludzi pozbawiano godności i życia.
Mimo że uczenie o Holocauście nie jest zadaniem łatwym, to warto podjąć ten trud.
„Gdyby
Można było miłością
Spalić
Na popiół
Dawne kształty
Zło
Gdyby było można
Z tych popiołów
Wskrzesić nowe lepsze…”